Bel of WhatsApp ons op +31 619 234 586
Menu
Verslaving is een verwoestende publieke gezondheidscrisis en in sommige landen zelfs een nationale noodsituatie. De effecten ervan zijn zo wijdverbreid dat ze de levensverwachting in de VS hebben verlaagd, en drugs en alcohol zijn verantwoordelijk voor een op de twintig sterfgevallen in Australië, wat het belang benadrukt van verbeterde toegang tot kwalitatieve verslavingsbehandeling.
Een van de verslavingen waar gezondheidsexperts en beleidsmakers zich het meest zorgen over maken, is de opioïdeverslaving. De opioïdeverslaving heeft de afgelopen jaren astronomische niveaus bereikt en heeft meer mensen, en jongere mensen, gedood dan ooit tevoren: één op de vijf sterfgevallen onder Amerikanen in de leeftijd van 24 tot 35 in 2016 was gerelateerd aan opioïden. Overheden nemen maatregelen om de crisis aan te pakken, maar het chronische tekort aan middelen om opioïdeverslaving te bestrijden betekent dat deze inspanningen tijd en aanzienlijke investeringen zullen vergen. Ondertussen blijven mensen sterven en wordt opioïde misbruik steeds moeilijker te stoppen.
Verslaving zelf wordt vaak gekenmerkt door vindingrijkheid die voortkomt uit wanhoop: bijvoorbeeld, een legitiem voorschrift voor opioïden kan uitmonden in een verslaving, wat leidt tot illegale activiteiten zoals het ‘shoppen’ bij artsen en zelfs het kopen van heroïne of fentanyl op straat. Verslaafden gebruiken vaak creatieve middelen om hun drug naar keuze te verkrijgen en hun roes te versterken, en het nieuwste hiervan is het receptgeneesmiddel gabapentine.
Gabapentine, verkocht onder de merknamen Neurontin, Gralise en Horizant, is een medicijn dat op de markt wordt gebracht als een anti-epilepticum dat epileptische aanvallen en zenuwpijn behandelt. Het werd voor het eerst goedgekeurd voor gebruik in 1993 voor de behandeling van epilepsie en is lange tijd beschouwd als veelzijdig en veilig. Het wordt vaak off-label gebruikt voor aandoeningen zoals angststoornissen en migraine, en in 2016 was Gabapentine het op tien na meest voorgeschreven medicijn in Amerika.
Gabapentine maakt deel uit van de GABA-analoge geneesmiddelenklasse, een groep geneesmiddelen die het zenuwstelsel kalmeren door de functie van het aminozuur GABA na te bootsen. GABA is verantwoordelijk voor het vertragen van zervercellen wanneer ze te veel actief worden, wat leidt tot angst, epileptische aanvallen, verminderde pijngevoeligheid en hoge bloeddruk. Gabapentine verhoogt de pijngevoeligheid door de manier waarop pijn wordt waargenomen te veranderen en kan een algeheel kalmerend effect hebben.
Gabapentine wordt op de markt gebracht als een anti-epilepticum, hoewel het wordt voorgeschreven voor veel off-label toepassingen, waaronder bipolaire stoornis en het rustelozebenensyndroom. Fabrikant Pfizer werd in 2004 beboet voor het op de markt brengen van Gabapentine voor off-label toepassingen, maar de populariteit van het medicijn voor een breed scala aan aandoeningen is niet afgenomen. De bijwerkingen van Gabapentine zijn meestal mild, maar het kan soms slaperigheid, koorts, braken en vijandigheid veroorzaken.
Toch is gabapentine niet zo onschuldig als artsen ooit dachten, en er zijn de afgelopen jaren verontrustende meldingen van misbruik opgedoken. Gabapentine-toxiciteit begon vaker genoemd te worden in spoedeisende hulp rapporten, en functionarissen merkten een verontrustend patroon op: het medicijn werd vaak geassocieerd met overdoses van opioïden. Toen de Amerikaanse staat Kentucky ontdekte dat gabapentine een rol speelde in een derde van alle drugsgerelateerde sterfgevallen in de staat in 2016, werd het medicijn snel aangemerkt als een gecontroleerde stof.
Het misbruik van gabapentine wordt nog niet volledig begrepen door de medische gemeenschap, maar er komt een veelvoorkomende theorie naar voren. De status van gabapentine als ‘potentieerder’ betekent dat het wordt gebruikt om de effecten van andere medicijnen te versterken, en opioïde gebruikers hebben dit feit opgemerkt. Vijfenvijftig procent van degenen die illegaal gabapentine gebruiken, gebruiken ook een opioïde, en anderen meldden het gebruik van spierverslappers, angstmedicatie of illegale drugs samen met gabapentine. En hoewel gabapentine slechts door 1 procent van de algemene bevolking wordt misbruikt, misbruikt tussen de 15 en 22 procent van de mensen die opioïden misbruiken ook gabapentine.
Artsen zijn misschien terughoudend om definitieve uitspraken te doen over het illegale gebruik van gabapentine, maar ze lijken het er wel over eens te zijn dat het op zichzelf niet bijzonder sterk is en weinig schade veroorzaakt. De effecten van een grote dosis gabapentine omvatten slaperigheid en een lichte euforie, maar deze zijn veel zwakker dan de effecten van opioïden zoals heroïne of fentanyl (hoewel dat sommige gebruikers er niet van weerhoudt om grote hoeveelheden gabapentine in een afkickkliniek te nemen om hun roes te behouden).
In 2017 werd een Facebook-bericht viraal waarin gabapentine als de nieuwe moordenaar onder de receptgeneesmiddelen werd bestempeld en het “erger dan opioïden” werd genoemd. Dit bericht was losjes gebaseerd op een verhaal dat was gepubliceerd op Kaiser Health News over de gevaren van gabapentine, hoewel het oorspronkelijke verhaal dergelijke beweringen niet deed. Het rapport werd weerlegd door de fact-checking website Snopes, waarbij de website concludeerde dat, hoewel het potentiële misbruik van gabapentine was onderschat, degenen die het medicijn zoals voorgeschreven gebruiken, zich geen zorgen hoeven te maken.
En hoewel het feit dat gabapentine aanwezig is in een derde van de overdosis-slachtoffers in Kentucky zorgwekkend is, is deze statistiek meer een weerspiegeling van de aard van misbruik van stoffen dan van een specifiek gevaar van gabapentine op zich. Ter vergelijking merkt Snopes op dat THC, de actieve stof in marihuana, werd aangetroffen in een kwart van de overdosisgevallen. THC is niet in staat om een overdosis te veroorzaken. Hoewel gabapentine aanzienlijk gevaar oplevert als versterker van opioïden en als een laagwaardig opioïde substituut, werden de beweringen dat het erger is dan opioïden overdreven.
Hoewel het virale Facebook-bericht onjuist was, heeft het hopelijk sommige gabapentinegebruikers aangemoedigd om hun relatie met het medicijn opnieuw te bekijken. Eén patiënt meldde duizeligheid, opvliegers, darmklachten en migraine bij het geleidelijk stoppen met gabapentine dat ze voorgeschreven kreeg voor zenuwpijn, en had er spijt van dat ze het in de eerste plaats had ingenomen. Dit is een goede herinnering dat, hoewel artsen gabapentine beschouwen als een veelzijdige remedie, het niet zonder voorzichtigheid moet worden voorgeschreven en snel moet worden afgebouwd wanneer de patiënt er geen behoefte meer aan heeft.
De populariteit van gabapentine onder opioïdegebruikers toont duidelijk de complexiteit van misbruik van stoffen, en de verwarring onder wetgevers en de medische gemeenschap laat zien dat er meer gevoeligheid en onderzoek nodig is rondom het misbruik van meerdere medicijnen.
Gelijktijdige stoornissen in het gebruik van stoffen en polydrugsafhankelijkheid hebben weinig aandacht gekregen, maar een Duitse verslavingsstudie heeft ontdekt dat zo veel als 40 procent van jonge volwassenen die één stof misbruiken, ook minstens één andere stof misbruiken. Beleidsmakers en medische professionals beschouwen vaak elke stoornis in het gebruik van stoffen als afzonderlijk, waarbij ze de opioïdecrisis als volledig gescheiden van de alcoholisme-epidemie behandelen, maar deze onderscheidingen doen de patiënten geen goed. En in feite ontdekte een onderzoek dat 23,4 procent van de ondervraagden leed aan zowel een stoornis in het gebruik van alcohol als een stoornis in het gebruik van opioïden. Natuurlijk brengt elk type verslaving specifieke uitdagingen met zich mee, maar de frequente overlapping tussen verslavingen laat zien dat er dringend een dieper begrip van verslaving als geheel nodig is.
De wijdverbreide beschikbaarheid van gabapentine is te wijten aan de perceptie van zijn veelzijdigheid, lage risico en lage kosten. Artsen zijn gaan vertrouwen op gabapentine als een pijnmedicijn voor algemeen gebruik en als oplossing voor geestelijke gezondheid, vaak zonder begrip van het beoogde gebruik van het medicijn. Hoewel het oorspronkelijk bedoeld was voor zenuwpijn, schrijven artsen gabapentine voor alle soorten pijn voor om patiënten niet bloot te stellen aan opioïden.
Gabapentine wordt ook vaak voorgeschreven in combinatie met een opioïde, weer onder de veronderstelling dat het een veilige toevoeging is aan een pijnregime. Een Canadese studie concludeerde dat artsen deze praktijk opnieuw moeten overwegen, omdat het risico op opioïde-gerelateerde sterfgevallen aanzienlijk toenam bij patiënten die gabapentine samen met opioïden gebruikten.
De lage straatprijs van gabapentine is ook een factor in zijn populariteit. Eén pil – “gabbies” of “johnnies” zoals ze op straat worden genoemd – kost ongeveer 75 cent. Gabapentine wordt ook verkocht in afkickcentra, gevangenissen en overal waar druggebruikers willen blijven ‘high’ zonder te falen voor drugstests.
Als je worstelt met een stoornis in het gebruik van gabapentine, heb je een afkickkliniek nodig die de unieke aard van gelijktijdige stoornissen in het gebruik van stoffen begrijpt. Bij Siam Rehab hebben we ervaring in de behandeling van dubbele diagnoses, en we passen onze programma’s aan om aan elk van je specifieke behoeften te voldoen.
Onze combinatie van op bewijs gebaseerde therapie, gemeenschapsgroepen, mindfulnessmeditatie, equine-ondersteunde therapie en nadruk op fysieke fitheid zal ervoor zorgen dat je de behandeling verlaat en je zowel mentaal als fysiek sterker voelt. Onze prachtige faciliteiten in Chiang Rai, Thailand, zullen je meteen geruststellen. Als je klaar bent om gabapentine voorgoed achter je te laten, neem dan vandaag nog contact met ons op om te zien welke behandelopties er voor jou beschikbaar zijn.
Siam Rehab is een unieke verslavingskliniek anders dan waar ook ter wereld. Onze kliniek is gelegen op een rustige plek met mooie en goed onderhouden jungle tuinen van maar liefst 30 hectare. Hier kunnen we jou de best mogelijke behandeling bieden zodat je zonder verslavingen verder door het leven kunt.